Hem bir inşaat mühendisi hem de siyasetçi olmam, 6 Şubat depremleri hakkında konuşmamı zorunlu kılıyor. Her ne kadar depremin oluş şekli jeolojik anlamda ender görülen bir doğa olayı olsa da sonuçlarını değiştirmek her zaman elimizde.
1960 yılında binlerce kişinin yaşamını yitirdiği 9.5 büyüklüğündeki deprem Şili için dönüm noktası olmuş. Oradan çıkarılan dersler ile alınan önlemler sayesinde 2015 yılında gerçekleşen ve 3 dakika süren 8.3 büyüklüğündeki depremi yalnızca 13! (on üç) kişinin hayatını kaybetmesiyle atlatmışlar.
***
Tayvan’da 1999'da gerçekleşen deprem dönüm noktası olmuş, Japonya, Arjantin gibi ülkelerde de böyle dönüm noktaları var. Onlar yaşadıkları büyük felaketlerden dersler çıkarıp aynı acıları, kayıpları bir daha yaşamadılar. Bizim de dönüm noktamız aslında 1999 Marmara Depremi idi. Ancak bu saydığım ülkelerdeki gibi yaşanan felaketten dersler çıkarıp 6 Şubat 2023 depremindeki kayıpları önleyemedik. İşte işin en anlaşılmaz tarafı bu. Büyük acıları bile çabuk unutuyor ve aynı hatalara devam edebiliyoruz. Dünyadaki örneklere bakınca bizimde Marmara depreminden sonra böyle büyük bir felaket yaşamamamız gerekiyordu.
6 Şubat da bizim “başarı hikayemiz” olmalıydı, olmadı. “Yüzyılın felaketi” oldu. Bunun nedenlerini daha sonra ele alacağım. Hayatını kaybedenleri saygıyla yad ediyor, depremin acısını ve izlerini taşımaya devam eden yurttaşlarımıza geçmiş olsun dileklerimi gönderiyorum.
***
İktidarın ittirmesiyle CHP yine bir kaosun içine sürükleniyor. Yeni kaos cumhurbaşkanı adaylığı. CHP’de aday adayları aşağı yukarı belli: Ekrem İmamoğlu ve Mansur Yavaş.
Çok büyük bir olay olmazsa üçüncü bir aday çıkmaz. Durum bu kadar net iken tarihi belirsiz bir seçim için parti içinde bölünmeye yol açabilecek bir ön seçime neden gidiliyor? Erdoğan’ın taktiksel saldırıları işe yaramış görünüyor.
***
CHP yönetiminin eli ayağına dolaştı ve önü arkası düşünülmemiş, tamamen tepkisel kararlar alınıyor gibi. Çünkü izlenecek yol belli olsa çıkıp sadece açıklama yapılır. Ama bütün süreçler halkın gözü önünde tartışılıyor. Genel Başkan ön seçim olacak diyor, bir taraf şu an erken derken diğer taraf neden olmasın diyor. Tabii ki diyebilirler ama niye her şey bu kadar göz önünde yaşanıyor. Parti bir konuyu kendi kurulları içinde, tüm tarafları ile enine boyuna tartışır, çıkan sonucu bir kişi çıkıp kamuoyuna açıklar üzerine de kimse konuşmaz herkes de riayet eder. Halkta güven böyle oluşturulur. Mayıs 2023'te bir kez daha gördük ki toplum psikolojisinde güven duygusu esastır. Ekonomik ve siyasi sıkıntılardan dolayı bireylerin ya da küçük grupların kızgınlıkları olsa da oy vermek toplumsal bir hareket olduğundan halk kendini güvende hissettiği yere oy verir. CHP hata yapmaya zorlanıyor. Sakin olmakta fayda var. Gerileyen taraf AKP, bu gerçekliği unutmadan hareket etmeli. Benim adaylık yorumum ise; tabii ki sadece ön seçimle olmaz. Bu milletvekilliği ya da belediye başkanlığı gibi bir durum değil. Mutlaka kamuoyu yoklaması ve STK görüşleri gibi başka çalışmalar yapılmalı. Ancak Mansur Yavaş aday olursa sol, sosyalist, Kürt seçmenden oy gelmez ve kendi güvendikleri bir ismi aday çıkarabilir.
***
Seçim 2. Tura kalırsa, Erdoğan ve Yavaş aynı tabana hitap eden siyasetçiler. Erdoğan’ın deneyimi, sahne hakimiyeti ve ana akım medyanın desteği ile zafer kazanması daha muhtemel bir durum. Ekrem İmamoğlu aday olursa sol, sosyalist, Kürt seçmen CHP adayının arkasında durabilir, hele sağ-muhafazakar kesimden (Fatih Erbakan, Ümit Özdağ gibi) adaylar çıkarsa işin öyle sahneye, medyaya kalmadan ilk turda İmamoğlu’nun zaferi ile bitme ihtimali yüksek (zaten CHP kazanmak istiyorsa seçimi ilk turda bitirmeli. 2. tur her şartta handikap olacaktır).
Bir taraftan da Mansur Yavaş son yerel seçim başarısı, çalışmaları ve duruşu ile çok takdir toplamış bir isim ve değerlendirilmeyi hak ediyor. CHP içinde de hatırı sayılır desteği var. Ülke için değerli bir siyasetçinin küstürülmeden oyunun içinde tutulması hem CHP hem ülke için kazanımları olacaktır.