Bir tezgah?n ba??nda 34 y?l...

Hayat?m?zda baz? insanlar vard?r, pek fark?nda olmasak da bütünü tamamlayan önemli birer parçad?rlar. Neredeyse her gün görmemize ra?men tan???kl???m?z yoktur. Buna ra?men görsel ve duygusal haf?zam?zda bir yerleri vard?r. ??e giderken ba??m?zla selam verdi?imiz, bakkal, manav, berber ve di?erleri…
Bir ?ekilde hayat?m?z?n bir parças?d?rlar. Özellikle mahalle kültürünün henüz devam etti?i küçük yerlerde daha çok görürüz bu tür ili?kileri.
Büyük kentlerde art?k bu tarz ili?kilerin ba?ka haller ald???n? gözlemliyoruz. Bazen görmezden geldi?imiz, bazen o sabah görmedi?imizde “Acaba ba??na bir ?ey mi geldi" dedi?imiz bu insanlar hayat?m?z?n önemli birer aktörleridir.
Bal?kesir’in Burhaniye ilçesinde tam 34 y?ld?r bir kö?ede mü?terilerini bekleyen Cemal Çelikta? bunlardan biri. Cemal usta, hayat?n?n yar?s?ndan fazlas?n? bir ”Çakmaklara gaz’’ tezgah?n?n ba??nda geçirmi?. Her sabah evinden ç?karak Hürriyet Caddesi'ndeki tezgah?n?n ba??na gelen Cemal Usta ile k?sa bir sohbet etme imkan?m oldu.
Bir ço?umuzun yan?ndan geçerken görmedi?i bu insanlar?n, hayat?m?zda sessiz birer dekor olmad?klar?n?n fark?nda olmak gerekir diye dü?ünüyorum.
Bu i?e nas?l ba?lad???n? soruyorum:
''O zamanlar çakmaklara gaz dolduran bir ki?i vard?. Dilsiz usta derlerdi. Koca Camii’nin yan?nda bir tezgah açm??t?. Ba?ka da kimse yoktu bu i?i yapan. Ondan heveslendim. 1985 y?l?nda ?stanbul'a gittim. O zamanlar büyük para tabii, 100 liraya bu gaz tezgah?n? ald?m.
?lk zamanlar endi?e ettim. ‘Acaba bu i?ten geçimimi sa?layabilir miyim’ diye. Sonra bakt?m mü?teri bana al???yor, bazen iyi bazen kötü derken tam 34 y?l geçmi?.
Allah'a ?ükür bunca sene ekmek yedim bu tezgahtan. O beni b?rakmazsa ben onu b?rakmam.'' diyor.
Biraz da ailenden bahseder misin? 
'O i? biraz kar???k ama anlatay?m. Dedelerimiz Yunanistan'dan gelmi?ler, sava? varm?? o zamanlar, Akhisar'a yerle?mi?ler. Sonra yine sava? ç?km??, oradan Burhaniye'nin ?ahinler Köyü'ne gelmi?ler. Annem babam? orada tan?m??, evlenmi?ler. Dört karde?iz, ikisi k?z, ikisi erkek. Anne baba rahmetli oldu, geçinip gidiyoruz'' diye ekliyor. 
Peki çoluk çocuk var m??
'O i?ler pek olmad?. 'Üç be? çakmak doldurarak m? k?z?ma bakacaks?n' diyerek k?z vermediler. Sonra kald?k böyle, yaln?z ya??yorum'' diye bitirirken, gönül k?rg?nl???n?n izlerini yüzünde görüyorum.
Cemal Usta’ya güzel sohbeti ve ikram etti?i lezzetli çay? için te?ekkür ederek ayr?l?yorum. Bazen burnumuzun dibini göremeyecek kadar duyars?zla?t???m?z bu ça?da, maddi kazan?mlardan daha de?erli ?eyler oldu?unu hat?rlamakta yarar var. Arada soluklanmak, dinlemek ve anlamak için durmak gerekiyor galiba...
Bir ço?umuzun cebinde son teknoloji ak?ll? telefonlar varken, att???m?z her ad?m?, yedi?imiz her lokmay?, gitti?imiz her yeri sosyal medya hesaplar?ndan payla??rken, Cemal usta hala ilk ç?kan cep telefonlar?ndan birini kullan?yor.
Ülke ülke gezmek bir yere, ya?ad??? kasaban?n d???na bir kaç kere ç?km??. Cemal Usta ve onun gibilerin zorlu ama dingin ve huzurlu hayatlar?ndan ö?renece?imiz çok ?ey oldu?una inan?yorum...