Kitap okumay? sever misiniz?
O' sever... Hem de çok!
Öyle ki, O'nu tan?y?p okumas? için bir kitap önermek isteseniz okumad??? bir ?ey bulmakta zorlan?r,sonunda da utan?p vazgeçersiniz.. Tabii küçük bir ayr?nt? olsa da bu dedi?im sadece utanma duygusu olanlar için geçerli.
Anlatal?m!..
Derler ya '13 u?ursuzdur', san?r?m bunun tam bir hurafe oldu?unu art?k iyice anlad?m.
13 benim için u?ursuz de?il aksine hayat?m?n en 'U?urlu' rakamlar?ndan biri.
Söylemeliyim ki,ya?am?mda icabetinden onur duyaca??m en de?erli daveti alal? daha 3 gün olmu?, heyecan?m? henüz üzerimden atamam??t?m.
Bundan 97 y?l önce o 'YÜCE ADAM ve ?EREFL? ASKERLER?' olmasa belki de ?imdilerde i?letmecisinin ad?n?n Niko veya Catarina olabilece?i ?irin bir Kordonboyu bal?kç?s?n?n önünden daha önce yüzlerce kez geçmeme ra?men bir gün orada gözlerinden Atatürk f??k?ran birisi ile oturaca??m?,anlatt?klar? ?öyle dursun dinleyi?inden bile dersler ç?karaca??m? ve tüm bunlar? bir Eylül ay?n?n hem de 13'ünde ya?ayaca??m? nereden bilebilirdim?..
* * *
Evet gözlerinden.. Gözlerinden f??k?r?yordu!..
T?pk? bir yi?idin sevdi?ini anamay???,gönlünü ulu orta açamay??? gibi özel bir imtina göstermiyor, onu her cümlede kullanmay? ye?lemiyor ama sen her kelimesinde onu hissedebiliyorsun. ??te o zaman anl?yorsun ki, bu öyle bir sevmek falan de?il, bu kocaman 'Bir a?k hikayesi'...
* * *
Sevenleri,yan?na gelenler,hat?ra foto?raf? çektirip kitap imzalatmak isteyenler, birkaç kelime de olsa arada bir hoparlör olmadan ç?plak sesini duymak, ekrandan tan?d?klar? o gözlerin kendisini görmesini, kalplerindeki Atatürk a?k?n?n O'nun taraf?ndan hissedili?ini ve bu arada ona asla yaln?z olmad???n? hissettirmek isteyenler çoktu. Kimseyi k?rm?yor,ya? ay?rmaks?z?n herkes için aya?a kalk?yor,söylenenleri sab?rla ve kesmeden dinliyor,iyi dilek ve umutlar?n? a??lay?p büyük bir centilmenlikle u?urlad?ktan sonra konu?mam?n kald???m yerini bana hat?rlat?p,özür dileyerek devam etmemi rica ediyordu..
Aç?kças? bu güçlü bir haf?za,kuvvetli bir ahlak ve çok yüksek bir disiplin gerektiriyordu.
Çok ama çok etkileyiciydi..
Nas?l bilebilirdim ki bunun ?öhretin bir tesadüf olamayaca??na beni inand?racak zincirin sadece küçük bir halkas? oldu?unu?
'Yoldan geldiniz açs?n?zd?r,hemen bir ?eyler söyleyelim çocuklar, hem biraz at??t?r?r hem de sohbet ederiz' dedi?inde zaten sevinçle dolu olan midemizde yiyecek bir ?eyler için yer yoktu..
Çay!
Evet evet çay.
Belki daha sonra bir ?eyler at??t?r?r?z.
Belki...
Oysa birlikte geldi?imiz arkada??mla bulu?tu?umuz sabah saatlerinden beri 'Ne yesek, sen aç m?s?n ben çok aç?m' sohbetleri aram?zda dönüp durmas?na ra?men -heyecandan olsa gerek- bir simit ve çaydan ba?ka hiçbir ?ey henüz midemize girebilmeyi ba?aramam??t?. Ve bir de ci?erlerimize memleket derdi gibi sirayet eden,bir türlü kurtulamad???m?z o lanet olas? illet,sigara duman?!
?çmeyin çocuklar ?unu dedi,içmeyin.
Sigaraya ba?lad???m ilk y?llar geldi akl?ma birden.
Almanya'da çal??an babamla Türkiye'ye izne gelirken yan?nda içmedi?im için can?m sigara istedi?i zamanlarda eski Yugoslavya'n?n otoban parklar?nda verdirdi?im mecburi molalar? hat?rlad?m birden. Kendimi o günlerdeki kadar genç, dinamik ve baba yan? kadar güvende hissettmi?tim kimse fark etmeden dal?p gitti?im anlarda.
?kinci,üçüncü çaylar da içilmi? akl?m?za bir ?ey yemek gelmemi?ti bile..
Sadece arada nazik bir ses; 'Çocuklar siz hala ac?kmad?n?z m??' diye soruyor, duyuyor, fakat cevap dahi veremeden ya konu?maya ya da dinlemeye devam ediyordum..
Düne kadar ekranda dahi olsa dinleyebilmek ad?na koca bir ülkenin tüm sokaklar?n?n bo?almas?na neden olan ki?inin söylediklerini haf?zama nak?etmek yerine yemek yemek zaman kayb?ndan öte bir ?ey olamazd?..
Art?k 2 saati geçmi?ti sohbetimiz.
-Çocuklar ben fazla yemek yemem,bu benim hem ö?le hem ak?am yeme?im olacak,haydi art?k bir ?eyler söyleyelim..
Belli ki mekan sahibi dahil tüm çal??anlar?n ona kar??l?ks?z,çok özel bir sevgi ve sayg?s? vard?.
Y?llarca turizmle u?ra?t???m için hem isteyerek hem mecburen çok yerler gezdim. Ne yan?mda çal??an ne de gitti?im herhangi bir restorandaki garsonun elindeki en taze,en leziz yiyecekleri bu kadar içten ve hizmet arzusunu belli ederek s?ralad???n? görmedim. Ne verirse versin,belli ki güvenerek yenebilirdi.
-Palamut sever misin Haldun? ?imdi mevsimi..
-Severim Abi. Salatan?za zeytinya?? ilave edeyim mi?
-Et tabii.. Çok faydal?d?r,sen de et.
Gerçek ihti?am?n mütevaz?l?kta sakl? oldu?unu Cemal dedemden,huzuru ise anneannem Nevhayal Han?m'dan daha çocuk ya?ta ya?ayarak ö?renmi?tim. Fakat bunun gerçekli?inin en do?ru sonuca ula?t?ran testinden rahatl?kla diyebilirim ki bu masada geçtim.
Cemal Dedem.. Kemalpa?a Da?lar?'n?n efsanesi,Yunan ve i?birlikçilerinin korkulu rüyas?,kuvayi milliyeci çeteba?? Sessiz Hasan'?n o?lu: 'Nas?l kazan?ld???ndan emin olmad???n parayla kurulan sofraya sak?n oturma' demi?ti küçüklü?ümde..
Hay?rsever(!) bir i? adam?n?n da??tt??? tavuk,pilav,salata ve çorban?n tad?n? bilen birisi olarak masamdaki nimetlerin anam?n ak sütü gibi helal olup olmad???n? anlayabilecek tecrübeye çoktan sahibim art?k..
Ne kadar lezzetli, sindirimi neden bu kadar kolay oluyor helal parayla kazan?lm?? her bir lokma. Adeta yok gibi,hayret verici! T?pk? küçüklü?ümde hasta taklidi yap?p dedemin numara yapt???m? bilmesine ra?men ü?enmeden ya?murda çamurda çar??ya kadar yürüyüp benim için getirdi?i meyvelerdeki huzur ve lezzet o masada hemen önümde duruyordu.
13 Eylül..
O'nu tan?d???m,kar??s?nda oturdu?um gün..
Ve mis gibi Atatürk kokan memleketim ?zmir'in bir ö?leden sonras? daha bitmi?ti.
Art?k Kar??yaka'ya do?ru bakt???mda ufuk çizgisine de?erek Ege'nin karanl?k sular?na gömüldü?ü hissi veren o al???ld?k sar? sonbahar güne?i,vuslata dair her ?eyi tüm hüznüyle k?z?la boyam??,ya?am boyu unutulmayacak e?siz güzellikteki an?lar? ayr?l?k ve hasrete teslim etme mecburiyetini sessizce hat?rlatm??t? sanki hepimize..
Bir insan?n ya?am? boyunca inand??? do?rulardan vazgeçmeyip ilkelerine s?k? s?k?ya ba?l? kald???nda kimin kuyru?una bast???n?n nas?l da önemi olmadan,hiç kimseden korkmadan, çevresinde onlarca koruma olmadan,matru?kan?n en küçük parças?ym??cas?na gizlenmeden,onurla,huzurla,gururla,yar?m as?r,hem de sahnenin tam ortas?nda nas?l da dimdik ya?ayabildi?ini ö?rendi?im gündür 13 Eylül..
Kim demi? 13 u?ursuz?
Kim demi? rüyalar gerçek olmaz diye?
Hepsi uydurma,hepsi hikaye!..
Haydi yine yaz,oku diyenler de okusun diye.
Sana sayg?, sana sevgi, sana minnetle Ey Koca Usta!
Ol sa?l?cakla masmavi ve umut dolu yar?nlarda da yan?m?zda..