Üzerinden ç?karmad??? parkas?na, gönlünden ta?an insan sevgisine, satmamak için defalarca k?rd??? kalemine sar?larak ya?ad?…
Gazeteci kimli?iyle do?rular?, ?air kimli?iyle iyili?i, güzelli?i döktü sat?rlara, dizelere…
Dilinde hep; Usta’n?n “Kapans?n el kap?lar?, bir daha aç?lmas?n, yok edin insan?n insana kullu?unu” daveti vard?…
Bir a?aç gibi tek ve hür, bir orman gibi karde?çe ya?amakt? hayali…
Hayat?n önüne koydu?u her engeli, “Mar? söylemeden ölmek bize yak??maz” diyerek a?t?…
Binbir dertle tasayla üzerine gelen ya?ama, cesur yüre?iyle direndi… Y?lmad?…
Yorgun da olsa dimdik ayakta, yumru?unu s?kan sol eli havadayd?…
Her zaman, bir merhabaya aç?lan o güzel yürek, ne yaz?k ki sustu…
Bu dünyadan bir Okan Yüksel geçti…
?yilik, do?ruluk, mutluluk için verdi?i mücadeleyle, kavgayla izler b?rakarak…
O gür sesinden Naz?m Hikmet ?iirlerini dinlemeyi, mücadele azmini, dava adamlar?na özgü sert mizac?n?n alt?ndaki vefal?, ?efkatli sevgi dolu, yumu?ac?k yüre?ini, çok özleyece?iz Okan Baba…
“Merhaba”na al??m??ken, “Elveda” demek çok zor geliyor bana… O nedenle son kez de olsa, merhabana merhaba…
I??klar içinde uyu… Y?ld?zlar yolda??n olsun…
