?stanbul Büyük?ehir Belediye Ba?kan? Ekrem ?mamo?lu, 14 y?l önce öldürülen, Agos Gazetesi Genel Yay?n Yönetmeni Hrant Dink'i sosyal medya hesab?ndan yapt??? payla??m ile and?.
"An?s?na sayg?la..." diyerek sözleirne ba?layan ?mamo?lu, Dink’in büyüdü?ü Tuzla Ermeni Yetimhanesiyle ilgili plan de?i?ikli?inin ?BB Meclisi'nden geçti?ini hat?rlatarak, kurulmas? planlanan Kamp Armen Gençlik Merkezi'nin önünde bir engel kalmad???n? duyurdu.
?mamo?lu ?unlar? kaydetti:
"An?s?na sayg?la... Gazeteci Hrant Dink’in büyüdü?ü Tuzla Ermeni Yetimhanesi’nin alan?yla ilgili plan de?i?ikli?i ?BB Meclisimizden oy birli?iyle geçti. Böylece, kurulacak Kamp Armen Gençlik Merkezi'nin önünde herhangi bir engel kalmad?. Vefat y?l dönümünde rahmetle an?yorum."
KAMP ARMEN: D?NK'?N BÜYÜDÜ?Ü YET?MHANE
?lk olarak 1950’li y?llarda Gedikpa?a Ermeni Protestan Kilisesi'nin alt kat?nda Anadolu'dan gelen kimsesiz ya da yoksul Ermeni çocuklar?n bar?nmas? amac?yla hizmet veren Kamp Armen, hayat?n? kaybeden gazeteci Hrant Dink'in de yeti?ti?i yetimhane olarak biliniyor.
O dönem çocuklar?n say?s?n?n artmas? üzerine Dink'in de aralar?nda bulundu?u 8-12 ya?lar?nda 30 çocu?un eme?iyle bir kamp olarak in?a edilen tarihi yetimhaneye 1987'deki Yarg?tay karar? ile el konulmu?tu.
"Tuzla Ermeni Yetimhanesi" olarak da an?lan Kamp Armen, 2015'te tamamen y?k?lma tehlikesiyle kar?? kar??ya kalm?? ve sivil toplum kurulu?lar? bu duruma tepki göstermi?ti.
Bu olaylar sonras?nda hükümet devreye girerek Ermeni Cemaati ve kamp? sat?n alan ki?iler aras?nda görü?meler gerçekle?tirmi? ve tarihi yetimhane, as?l sahipleri olan Gedikpa?a Ermeni Protestan Kilisesi Vakf?na iade edilmi?ti.
Hrant Dink’in Kamp Armen ile ilgili ?u yaz?y? kaleme alm??t?:
DAVACIYIM EY ?NSANLIK!…
Ald?lar bir sabah biz 13 çocu?u… Gedikpa?a’dan yürüyerek Sirkeci’ye… Oradan vapurla Haydarpa?a’ya… Haydarpa?a’dan trenle Tuzla ?stasyonu’na… ?stasyondan da bir saat yürüyerek, göl ile denizi kenarlayan geni? ve uçsuz bucaks?z düz bir araziye götürdüler.O zaman?n Tuzla’s? bugünkü gibi zenginlerin ve bürokratlar?n villalar?yla dolu bir mekan de?il… ?nce kumlu, bakir bir deniz kenar? ve denizden kopma bir göl parças?… Uçsuz bucaks?z arazide bir iki ev, tek tük incir ve zeytin a?açlar? ve hendek kenarlar?na serpilmi? dikenli bö?ürtlen çal?lar?…Ve art?k… Bir de bizim kurdu?umuz K?z?lay çad?rlar?…8 ila 12 ya? aras? biz 13 çelimsiz için yazlar? Gedikpa?a Yetimhanesi’nin beton bahçesine mahkûm olma sona ermi?ti…
Ailelerimizi, yak?nlar?m?z? ancak geceleri uzaklarda, parlay?p sönen kent ???klar?n? izlerken an?ms?yorduk. Yere dü?mü? ve üst üste y???lm?? ya?l? y?ld?zlara benzetiyorduk kent ???klar?n?.
Üç y?l ?afak vakti kalk?p, gece yar?lar?na dek çal??arak kamp binas?n? tamamlad?k. En k?sa boylular?m?zdan biri olan “Kütük” (Zakar’a böyle hitap ederdik) bir ba??na çimento torbas?n? kucaklay?p çat?ya kadar ç?karabiliyordu.
Geceleri uykuda yorgunluktan alt?m?za i?erdik.
Sekiz ya??mda gittim Tuzla’ya. Tam 20 y?l oraya emek verdim. E?im Rakel’i orada tan?d?m. Birlikte büyüdük. Orada evlendik. Çocuklar?m?z orada do?du… 12 Eylül’den sonra kamp?m?z?n müdürünü “Ermeni militan yeti?tiriyor” suçlamas?yla içeri ald?lar. Haks?z bir suçlamayd?. Hiçbirimiz Ermeni militanlar olarak yeti?tirilmemi?tik. Ba?s?z kalan kamp?n ve yetimhanenin kapanmamas? için görevi bu kez ben ve oradan yeti?en arkada?lar?m üstlendik.Ama bir gün elimize bir mahkeme kâ??d? tutu?turdular…“Siz Az?nl?k kurumlar? yer sat?n alma hakk?na sahip de?ilmi?siniz! Biz zaman?nda size izin verirken yanl?? yapm???z. Art?k buras? eski sahibinin olacak.”Be? y?l süren direni?imize ra?men yenildik… Ne yapal?m ki kar??m?zda devlet vard?.?ikâyetim var ey insanl?k!…
Bizi, yaratt???m?z uygarl???m?zdan att?lar.
Orada yeti?mi? bin be? yüz çocu?un al?nterinin üstüne oturdular. Bizlerin çocuk eme?ini gasp ettiler. Oray? tekrar yoksul çocuklar için bir yetimhane yapsalard?, kimli?i ne olursa olsun, yoksul ya da özürlü çocuklar için kamp olarak kullansalard?, hakk?m? helal ederdim. Ama bu ?ekilde eme?imi helal etmiyorum.
Ve art?k bizim yaratt???m?z “Tuzla Yoksul Çocuk Kamp?”m?z, bizim “Atlantis uygarl???m?z” ?imdi bir harabe…
Çocuk c?v?lt?lar? çekilince suyu da çekilmi? kuyunun… Binan?n omuzlar? dü?ük…. Toprak çorak…
A?açlar küskün…
Benim isyan?m?n pike uçu?lar? ise, bin bir özenle yapt??? yuvas? bir darbeyle yok edilmi? k?rlang?c?nki kadar keskin…
Lakin çaresiz…