Bursiyerlerin depremde ailelerini kaybetmi? ama okuma azimleri yüksek, ba?ar?l? ö?rencilerden olu?tu?unu söyleyen Batmaz, "Hepsi ailelerinde kay?plar ya?am??. Baz?lar? anne babas?n?, baz?lar? da ikizini kaybetmi? çocuk ve gençler. Bu çocuklar?n her biri ayr? ayr? birer umut, bu benim en büyük tatminim" diye konu?tu. 30 Ekim 2020'de meydana gelen 6.6 büyüklü?ündeki depremde Bayrakl? ilçesindeki y?k?lan R?za Bey Apartman?'nda hayatlar?n? kaybeden 15 ya??ndaki ikizler Sayra ve Ç?nar Alpgündüz'ün annesi Tülin Batmaz, çocuklar? ad?na kurdu?u Sayra ve Ç?nar Vakf?’n?n gönüllüleri ile 6 ?ubat depreminde yak?nlar?n? kaybeden ö?rencilere yard?m eli uzat?yor. Sayra ve Ç?nar'? kaybettikten sonra yard?m faaliyetlerinde bulunan Tülin Batmaz, bu yard?mlar? ikizlerinin do?um günü olan 12 ?ubat'ta bir vak?f çat?s? alt?nda toplad?.
'4 GÜN SAYRA VE ÇINAR'I BEKLEM??T?M, O DUYGUYU B?R KEZ DAHA YA?ADIM'
Kahramanmara?'ta 6 ?ubat'ta ya?anan depremin ard?ndan bölgeye gidip ayn? ac?y? ya?am?? birisi olarak yaralar? sarmaya çal??t???n? ifade eden Tülin Batmaz, "O deprem büyük bir felaketti. Kokuyu duyup hissettik. ?zmir depreminde en büyük ac?y? ya?ayan annelerden biriyim. Ama ?zmir depremi oradakinin yan?nda küçük kald?. 4 gün R?za Bey Apartman?'n?n önünde Sayra ve Ç?nar'? beklemi?tim. O duyguyu bir kez daha ya?am?? oldum. Baz? kavramlar basit anlat?lam?yor. Anlamak için ya?amak gerekir" diye konu?tu.
Çocuklar?n? depremde kaybetmi? bir anne olarak vak?f çal??malar?n?n kendisine yeni bir ya?am umudu verdi?ini söyleyen Batmaz ?öyle devam etti: "Sayra ve Ç?nar aram?zda yok. Ama ?u an ben yüzlerce Sayra Ç?nar'a dokunmaya çal???yorum. Birinin gözlerinde, birinin hareketinde, birinin azminde ayn? ?eyleri hissedebiliyorsunuz. Sayra ve Ç?nar yok bunu kabul ettim. Ama biz hayata devam ediyorsak birtak?m görevlerimizi yerine getirmemiz gerekti?ini dü?ünüyorum. Sayra ve Ç?nar somut alemden soyut aleme göç ettiler ama hala hayat? devam etmek üzere olan bir dolu gence dokunmam?z gerekti?ine inan?yorum. Tüm çal??malar?m bana çok iyi geliyor. Çünkü ak?am beni evde bekleyen kimse yok. Bu saatten sonra yat?r?m yapabilece?im, maddi manevi arkada b?rakabilece?im kimse yok. Bu çocuklar?n her biri ayr? ayr? birer umut, bu benim en büyük tatminim. Biz k?v?lc?m? yak?yoruz. Arkam?zdan gelen bir grup var. Güven üzerine kurulan bir vak?f olduk. Bizimle ayn? yolda yürüyen ba???ç?lar?m?z var."