Bütün kafalar hep farkl?. ?stesem de ayn?s?n? yapam?yorum. Bu ho?uma da gitti. ?u ana kadar çizdi?im tüm kafalar birbirinden farkl?. Say?s? belki bin tane vard?r. Çizdi?im kafayla bütünle?iyorum" dedi.
Hava Kuvvetleri'nde albay olarak görev yapan Kutay Bilgihan Atabay'?n hayat?, 2010 y?l?nda tatil için gitti?i Erciyes Da??'ndan dönerken de?i?ti. E?i Hatice Atabay (57) ve ?imdilerde doktora ö?rencisi olan k?z? Azra Atabay'?n (29) içinde bulundu?u, Atabay'?n kulland??? araç, Erciyes Da?? yolunda buzda kayarak uçuruma yuvarland?. Kazan?n ard?ndan omurilik felci geçiren Atabay, tekerlekli sandalyeye mahkum oldu. Omurgas?nda yüzde 90 hasar bulunan ve boynundan a?a??s?n? hiç hissetmeyen Atabay, aradan geçen 15 y?lda e?inin deste?iyle ellerini k?smen kullanmaya ve yürüteç ile ad?m atmaya ba?lad?. Sol eliyle karikatürler çizen Atabay, ?zmir Büyük?ehir Belediyesi ev sahipli?inde 3 de sergi açt?.
Hayat?nda bir dönüm noktas? olan ya?ad??? talihsiz kazay? anlatan Kutay Bilgihan Atabay, "K?z?m?n iste?i üzerine kayak için gitti?imiz Erciyes Da??'ndan Kayseri'ye do?ru dönerken yol buzluydu. Yava? hareket ediyorduk. Kar??dan bir araba geliyordu. Araba hafif hafif kaymaya ba?lad?. Yakla??k 30 metrelik uçurumdan dü?tük. O dü?me an?nda k?z?m ve e?im de yan?mdayd?. Kaza boyunca ?uurumuz kaybolmad?. O anlar? tamamen ya?ad?k. Araba durdu?unda herkesin ya?ad???n? görünce rahatlad?m. Fakat o esnada sadece boynumu hareket ettirebildi?imi fark ettim. Bir ac? hissetmiyordum" dedi.
Havan?n kararmak üzere oldu?unu ve tesadüfen yoldan geçen bir kurtarma arac?n?n kazaya tan?kl?k etti?ini kaydeden Atabay, "Hemen yolu açt?lar, k?sa sürede hastaneye gittik. Böyle olmam beni üzdü fakat e?ime ve k?z?ma bir ?ey olmamas? sevindiriciydi. Onlar da yaraland?. E?imin s?rt?nda 19 çivi var. K?z?m en az hasarla atlatt?. Fakat o dönemde daha 14 ya??nda oldu?u için çok etkisinde kald?" diye konu?tu.
'KASLARIMI ÇALI?TIRMAK ?Ç?N KALEM TUTMAYA BA?LADIM'
Kazadan sonra boynundan a?a??s?n?n tamamen felç oldu?unu dile getiren Atabay, uzun bir tedavi süreci geçirdi?ini söyleyip, "Omurgamda yüzde 90 hasar olu?tu. O andan itibaren sadece boynumu oynatabiliyordum. Boynumdan bir ameliyat geçirdim. Zamanla uygulanan terapilerle hasar, yüzde 46'ya kadar geriledi. Elimi, aya??m? kullanmaya ba?lad?m. Walker ile yürümeye ba?lad?m" dedi. Bu süreçte gençlik y?llar?na dayanan çizim yetene?ini bir kez daha ke?feden Kutay Bilgihan Atabay, "Çizim, Harp Okulu'nda, yat?l? okudu?um zamanlarda da beni rahatlatan bir ?eydi. Taklit çizimler yap?yordum. Çizimlerim bir ?ey yaratmaya yönelik de?ildi. Ama kazan?n ard?ndan ellerimi kullanam?yordum, oturam?yordum. Bu süreç iki y?l sürdü. Daha sonra fizyoterapistler parmak kaslar?m için yaz? yazmam? istedi. Kaslar?m? çal??t?rmak için kalem tutmaya ba?lad?m" diye konu?tu.
Atabay, "Normalde sa? elimi kullan?yordum. Sa? elimle bir ?eyler çizmeye ba?lad?m. Ama çok çocuksuydu. Sol elimdeki parmaklar?ma daha çok hakim oldu?umu görünce sol elime yöneldim. ?imdi sol elimle çiziyorum. Genelde portre yap?yorum.
Daha önce vücut da çal???yordum, sonra sadece kafa yapmaya ba?lad?m. Sol elimle çizim yapmaya ba?lay?nca bir tipi sadece bir kez çizebilmeye ba?lad?m. Bütün kafalar hep farkl?. ?stesem de ayn?s?n? yapam?yorum. Bu ho?uma da gitti.
?u ana kadar çizdi?im tüm kafalar birbirinden farkl?. Say?s? belki bin tane vard?r. Çizdi?im kafayla bütünle?iyorum. O gülüyorsa ben de gülüyorum, a?l?yorsa a?l?yorum. Ortamdan tamamen kopup, ka??d?n içerisine giriyorum.
Bir ?eyler yapman?n mutlulu?unu ya??yorum" dedi.
'KEND?N? H?Ç BIRAKMADI, HAYATTAN VAZGEÇMED?'
K?z? Azra küçükken ona masal yerine mitolojik hikayeler anlatt???n? belirten Kutay Bilgihan Atabay, daha sonra bu hikayeleri resmetmeye ba?lad???n? söyledi. Bir çocu?un gözünden çizdi?i karikatürleri bir araya getiren Atabay, 'Mit Misal Masal' isimli bir de kitap ç?kard?. Atabay'?n 32 y?ll?k hayat arkada?? emekli kimya ö?retmeni Hatice Atabay da ?unlar? söyledi:
"Bizim için yeni bir hayat ba?lad?. Ba?ka bir dünyaya geçtik. Zordu ama aile bütünlü?ünü sa?lamak için çok çabalad?m. Beraber sava?t?k. Bir sabah uyan?nca e?im bana 'Bu bir kabus mu?' dedi. Çünkü yatt??? yerin kar??s?nda üniformalar? duruyordu. Ters psikoloji yaparak, 'Hay?r bu bir kabus de?il, kabusumuz kazada k?z?m?z? kaybetmek olurdu' dedim. O çok azimliydi. Kendini hiç b?rakmad?, hayattan vazgeçmedi. Doktorlar, onun bu haline hayret ediyor. Sevgiyle iyile?ti.