Fatih Altaylı'nın "İçenler Ölsün mü?" başlıklı yazısı şöyle:
Sahte içkiden yine 7 kişi öldü. İlkbahar aylarında da 20 kişi ölmüştü.
Bunlar bildiklerimiz.
En az bir o kadar da bilmediğimiz sahte içkiye bağlı ölüm vardır.
Bunların bazıları kendi imal ettikleri içkiden, bazıları daha ucuz diye aldıkları içkiden, bazıları ise hiç haberleri olmadan yüksek kazanç hırsıyla sahte içki satan bayi veya lokantalar yüzünden hayatlarını kaybediyor.
Bu çok normal bir durum aslında.
Evrensel kural olarak talebi yüksek olan bir şeyi vergi veya satış yasağıyla engellemeye kalkarsanız ya kaçakçılığı körüklersiniz, ya sahteciliği.
Türkiye’de son 15 yılda sigara kaçakçılığındaki artışı fark etmeyeniniz yoktur.
İktidar sigara satışlarının belirli bir seviyenin üzerine çıkmamasını sigara karşıtı mücadelesine bağlayadursun, asıl nedenin kaçak “ucuz” sigaradaki patlama olduğunu herkes biliyor.
Bu kaçakçılığın merkezinin Kuzey Irak ve bu işten en çok para kazananın da bir dönem Barzani yönetimi ve yanı sıra PKK olduğu sır değil.
Alkollü içkide ise şimdilik böylesi organizasyonlar yok gibi görünse de bölgesel imalatlar söz konusu.
Bir yanda kendi tüketimi kadar imal eden “evsel üreticiler” var diğer yanda ise bu işi bir mini sanayi haline getirmiş kaçakçılar.
Asıl öldürücü olan bu ikinci.
Hele bir de etil alkol satışına getirilen kısıtlama sonrası kendi alkolünü de kendi yapan bu kaçak içki üreticileri iyiden iyiye ölümcül bir sektör haline geldiler.
Vergiler bu düzeyde olduğu müddetçe bununla başetmek mümkün değil.
Üstelik devletin de hem sigaradan hem alkolden büyük bir vergi kaybı da var.
Yani vergiyi fahiş yaparak daha fazla para kazanmıyor devlet tam aksine para kaybediyor ve toplumu riske atıyor.
Dahası böylesine tatlı ve kara paranın olduğu bir alan mafyanın da, mafyalaşmanın da önünü açıyor.
Tabii “İçki içtiklerine göre ölmeyi hak ediyorlar” diyorsanız o ayrı.
Ama bilin ki ne Suudi Arabistan ne de İran ne de bazı İskandinav ülkeleri içki ile yasaklar yöntemiyle başedebildi.