?zmir Büyük?ehir Belediyesi ?tfaiye Dairesi Ba?kanl???, ?tfaiye Haftas? etkinlikleri kapsam?nda emekli ate? sava?ç?lar?n?, genç meslekta?lar? ile bulu?turdu. ?zmir itfaiyesinin uzun y?llar hizmet verdi?i Ahmet Piri?tina Kent Ar?ivi ve Müzesi’nde (AP?KAM) düzenlenen “Bir Ömür ?tfaiye” söyle?isinde, duygusal anlar ya?and?. Tecrübelerini meslekta?lar? ile payla?an emekli itfaiyeciler, kutsal kabul ettikleri bu göreve hala nas?l a?kla ba?l? olduklar?n? anlatt?.
“?tfaiyecili?in ruhu de?i?medi”
?zmir Büyük?ehir Belediyesi ?tfaiye Dairesi Ba?kan Vekili Ya?ar Korkmaz, konu?mas?na “Evinize ho? geldiniz” sözleri ile ba?lad?. Korkmaz, “Ben bu binada 4 y?l görev yapt?m. O nedenle bu kap?dan her girdi?imde, heyecanlan?yorum. ?lkokula ba?lad???mda ya?ad???m duygular? hissediyorum. Sizin ya?ad???n?z duygular? hiç dü?ünemiyorum. Sizleri burada görmekten büyük mutluluk duyduk. ?zmir ?tfaiyesi çok de?i?ti ve geli?ti. Geli?en bir ?ehir, artan trafik, iklim krizi ile birlikte artan yang?nlar, sel ve su bask?nlar? gibi birçok alanda itfaiyenin hizmet vermesi gereken alanlar olu?tu. Bu da kendi içerisinde profesyonelli?i de getirmeye ba?lad?. Ancak itfaiyecilikte de?i?meyen tek ?ey var o da ruhu. Sizler ne hissediyorsan?z, bizler de ?imdi ayn? duygular? hissediyoruz. Emekli oldunuz ama hiçbir zaman itfaiyecilikten emekli oldu?unuzu dü?ünmüyorum” dedi.
“?ehit olursam çocuklar?m? sen koru”
1980 y?l?nda göreve ba?layan ve 40 y?l itfaiye personeli olarak görev yapan Seyfi Türüdü, an?lar?n? payla?t?. Türüdü, “Bir gün yang?n vapurun motor dairesinde ba?lad?. Yang?n? söndürmeye çal???rken, oksijen tüpü bitmek üzere oldu?unun sinyalini verdi. Ben ç?kmaya çal??t?m ama ç?kamad?m. Çocuklar?m, ailem akl?ma geldi. ‘Allah’?m bana buradan ç?kmak için güç ver. Burada ölürsem, ?ehit olursam, çocuklar?m? sen koru’ diye dua ettim. Sonra kendime geldim, sürüne sürüne d??ar? ç?kmay? ba?ard?m. ?imdi mesle?i gençlere b?rakt?k. Onlar?n da iyi birer itfaiyeci olmalar?n? diliyorum” dedi.
Ölümden döndü ama mesle?e ba?l?l???n? yitirmedi
40 y?l? a?k?n bir süre görev yapt?ktan sonra emekli alan Ergün Kaya, itfaiyecili?in çok kutsal bir meslek oldu?unu vurgulayarak, “Bir daha dünyaya gelsem yine itfaiyeci olurum. ?urada bir piknik tüpü yanar. Herkes kaçar ama itfaiyeci onun üstüne gider. Onu söndürmeye gayret eder. Yang?ndan korkan itfaiyeci olmaz. Cesur olmas? laz?m. Ben çok cesurdum. Gözüm karayd?. Alevlerin aras?na dalard?m. Görev yaparken çok tehlike atlatt?k. Basmane’de bir sanayi tüpü patlad?. Göreve gittik. Açt???m?z hortum k?sayd?. Bina çöktü. Ben alevlerin içinde kald?m. Seyfi arkada??m beni kurtard?. E?er o beni kurtarmam?? olsayd?, yanm??t?m. Atatürk Kültür Merkezi yanm??t?. Oray? söndürmek isterken duman maskem yüzümden f?rlay?nca, dumandan zehirlendim. E?refpa?a Hastanesi’nde tedaviye al?nd?m. 4 saat hastanede kald?ktan sonra kalk?p yeniden yang?n yerine gittim. ?tfaiye a?k? olmazsa, 4 saat sonra ölümden döndü?ünüz yang?n yerine bir daha gider misiniz? Gitmezsiniz” ifadelerini kulland?.
“Yeniden dünyaya gelsem yine itfaiyeci olurdum”
24 y?l itfaiyeci olarak hizmet eden Mustafa Kasalak ise s?navlara girerken boyunun k?sa olmas? nedeniyle ele?tirildi?ini anlatt?. Kasalak, “Yeniden dünyaya gelsem, yine itfaiyeci olurum. Ya?ad???m olaylar? tedirgin olmamalar? için hiçbir zaman aileme anlatmad?m. ?tfaiyecilikten ba?ka bir mesle?im olmas?n? istemedim. ?u anda da ayn? yerdeyim. Bu i?e isteyerek girdim. ?tfaiyeci olmak için aç?lan s?navlara geldi?im zaman, o dönemin yetkilisi ‘Senin boyun yetmiyor. Neden geldin’ dedi. Ben de ‘Boyum yetmiyor ama boyu uzun birinin giremeyece?i yerlere ben girebilirim. O yönden avantajl?y?m’ dedim. ?kna oldu ve ön elemeden geçtim. S?navlara girdim ve kazand?m. Bizim mesle?imizi sevmek çok önemli. E?er severek yaparsan, her türlü zorlu?un üstesinden gelirsin” diye konu?tu.
Konu?malar?n ard?ndan, emekli itfaiyecilere te?ekkür plaketi verildi.